Ο όρος «επαγγελματική εξουθένωση» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1974 από τον Freudenberger, με σκοπό την περιγραφή των συμπτωμάτων σωματικής και ψυχικής εξουθένωσης σε επαγγελματίες υπηρεσιών ψυχικής υγείας και γενικότερα, σε χώρους που δημιουργούνται στενές σχέσεις μεταξύ επαγγελματιών και ατόμων. Ο πιο ευρέως αναφερόμενος ορισμός της επαγγελματικής εξουθένωσης είναι εκείνος της ψυχολόγου Christine Maslach (1982), η οποία την ορίζει ως «την απώλεια ενδιαφέροντος για τους ανθρώπους με τους οποίους κάποιος εργάζεται, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής εξάντλησης και χαρακτηρίζεται από συναισθηματική εξάντληση όπου ο επαγγελματίας δεν έχει πλέον καθόλου θετικά αισθήματα συμπάθειας ή σεβασμού για τους πελάτες ή ασθενείς».

Ως εργασιακό άγχος εννοείται η αντίδραση των ατόμων σε περιπτώσεις έντονης πίεσης και εργασιακών απαιτήσεων. Το άγχος παρουσιάζεται σε μεγάλο εύρος εργασιακών συνθηκών και συχνά επιδεινώνεται όταν οι υπάλληλοι νοιώθουν μικρή υποστήριξη από τους προϊσταμένους και συναδέλφους τους, αλλά και όταν οι απαιτήσεις της δουλειάς τους δεν συνάδουν με τις γνώσεις και ικανότητες τους. Η εργασία αποτελεί πολύ σημαντικό πεδίο για την καθημερινότητα του κάθε ατόμου. Δυσκολίες που αφορούν στο εργασιακό περιβάλλον επηρεάζουν άμεσα την ποιότητα ζωής.Την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα έχουν υπάρξει σημαντικές και απροσδόκητες αλλαγές και στο οικονομικό αλλά και στο κοινωνικό τομέα επηρεάζοντας αρνητικά όλες τις ηλικιακές ομάδες. 

Η Αισθητηριακή Ολοκλήρωση αποτελεί ίσως την πιο σπουδαία εγκεφαλική λειτουργία, αν αναλογιστούμε πως εξασφαλίζει την ομαλή επεξεργασία πλήθους ερεθισμάτων από τον εγκέφαλο καθώς και τη φυσιολογική ανταπόκριση του ανθρώπινου σώματος σε αυτά. Η Αισθητηριακή Ολοκλήρωση δίνει στο άτομο την ικανότητα να προσαρμόζεται με ευκολία και να αλληλεπιδρά λειτουργικά με το περιβάλλον του. Τί συμβαίνει όμως όταν η λειτουργία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης επηρεάζεται και δεν εξελίσσεται ομαλά; Σε μια τέτοια περίπτωση μιλάμε για Διαταραχή Αισθητηριακής Επεξεργασίας. Πιο συγκεκριμένα θα λέγαμε πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος παρερμηνεύει τα ερεθίσματα που δέχεται, με αποτέλεσμα το σώμα να αντιδρά δυσανάλογα σε αυτά. 

Με τον όρο αιμοδοσία εννοούμε τη χορήγηση αίματος με τη μετάγγιση και γενικά την όλη οργάνωση που έχει να κάνει με τη λήψη και τη συντήρηση του αίματος. Στην Ελλάδα αναζητούνται κάθε χρόνο περί 700.000 μονάδες αίματος. Μόνο το 35% συλλέγεται από εθελοντές αιμοδότες, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό συλλέγεται από συγγενείς και φίλους του ασθενή. Εθελοντές αιμοδότες μπορούν να γίνουν όλοι όσοι είναι άνω των 18 ετών μέχρι 65, άνω των 50 κιλών και είναι υγιείς και γενικά αυτοί που έχουν έναν υγιή τρόπο ζωής δηλαδή δεν πίνουν πάνω από το επιτρεπτό, δεν κάνουν χρήση ουσιών κ.λ.π. Οι πρώτες μεταγγίσεις αίματος έγιναν το 1916 και το 1919 ενώ το 2005 με νόμο ιδρύθηκε το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας το Ε.ΚΕ.Α.