Το τελευταίο χρονικό διάστημα θέλει όλους εμάς να παραμένουμε σπίτι για να διαφυλάξουμε τόσο την υγεία και την ασφάλειά μας όσο και αυτή των συνανθρώπων μας. Ως ενήλικες αντιλαμβανόμαστε τη σοβαρότητα της κατάστασης και είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε αυτή την σπουδαία ευθύνη. Πόσο εύκολο είναι όμως για τα παιδιά μικρότερης ηλικίας να προσαρμοστούν στην ιδιαίτερη αυτή κατάσταση; Τα παιδιά αποτελούν μια ιδιαίτερη ηλικιακή ομάδα, αφού έχουν πρωταρχικές ανάγκες άρρηκτα συνυφασμένες με την ομαλή αναπτυξιακή τους πορεία. Οι πρώτες και βασικές τους ανάγκες είναι η καλή διατροφή και ο επαρκής και ποιοτικός ύπνος. Επιπλέον όμως χρειάζονται επαφή με τη φύση, ώρες παιχνιδιού για την ενίσχυση των δεξιοτήτων τους αλλά και επαφή με τους συνομηλίκους.

Η υγειονομική αυτή κρίση είναι μια από τις πιο δύσκολες των τελευταίων δεκαετιών με ανυπολόγιστες κοινωνικοοικονομικές συνέπειες. Τα συστήματα υγείας παγκοσμίως δοκιμάζονται, βρίσκοντας πολλές χώρες ανέτοιμες και ανοχύρωτες απέναντι στο συγκεκριμένο ιό. Και μέσα σε αυτό τον καταιγισμό πληροφοριών για τα κρούσματα, τους θανάτους, τις θεραπείες κλπ., ξαφνικά η ΠΡΟΛΗΨΗ ξανάρχεται στο προσκήνιο και η ατομική ευθύνη έρχεται να προστατέψει το σύνολο. Η πρόληψη αναφέρεται στις προσπάθειες των λειτουργών υγείας να προλάβουν την εκδήλωση νόσων, μέσω προγραμμάτων προαγωγής υγείας. Τα μεγάλα όμως και πιο σημαντικά προβλήματα υγείας ενός πληθυσμού λύνονται με τη συλλογική προσπάθεια και όχι μόνο με την ιατρική φροντίδα.

Η διατήρηση της εγκράτειας των ούρων είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, στην οποία συμμετέχουν τα όργανα και οι ανατομικές δομές του κατώτερου ουροποιητικού, διάφορες υποστηρικτικές δομές της ελάσσονος πυέλου, καθώς και το νευρικό σύστημα. Φυσιολογικά, η εγκράτεια διατηρείται επειδή η ενδοουρηθρική πίεση υπερβαίνει πάντοτε την ενδοκυστική, εκτός από την φάση της φυσιολογικής ούρησης. Κάθε παράγοντας που ανατρέπει αυτή την ισορροπία οδηγεί σε άλλοτε άλλου βαθμού ακούσια απώλεια ούρων δηλαδή ακράτεια. Η ακράτεια των ούρων μπορεί να διακριθεί σε πέντε τύπους, ενώ το πιο σημαντικό ερώτημα των γυναικών είναι το κατά πόσο οι φυσιολογικοί τοκετοί μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα για ανάπτυξη ακράτειας ούρων στο μέλλον.

Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε έχουν το συμβολισμό τους και την ιστορία τους. Η λέξη Πάσχα προέρχεται από την εβραϊκή λέξη πεσάχ που σημαίνει πέρασμα, διάβαση. Η χριστιανική εορτή του Πάσχα πιστεύεται ότι συνδέεται με το Εβραϊκό Πεσάχ. Δεν πρόκειται για τις ίδιες εορτές αλλά  μεταξύ τους υπάρχουν κάποια κοινά νοήματα. Το Πεσάχ ήταν μία από τις μεγάλες γιορτές των Ισραηλινών που γιορταζόταν κάθε χρόνο στις αρχές της Άνοιξης σε ανάμνηση της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο,  της απελευθέρωσής τους από τα δεινά και τη δουλεία του Φαραώ και της διέλευσής τους από την Ερυθρά θάλασσα προς τη Γη της Επαγγελίας και την ελευθερία. Για το χριστιανισμό το Πάσχα συμβολίζει το πέρασμα από το θάνατο στην ανάσταση του Χριστού...