Μια βαθειά προκατάληψη επικρατούσε για χρόνια σχετικά με την επιστήμη της ψυχολογίας και της ψυχοθεραπείας. Μιας επιστήμης πολύτιμης και σημαντικής που αντιμετωπιζόταν συχνά με καχυποψία και επιφυλακτικότητα. Πολλές θεωρίες της δεν είχαν άλλη απόδειξη παρά μόνο τα θετικά αποτελέσματα της ψυχοθεραπείας και αυτά δύσκολα μετρήσιμα και συχνά υποκειμενικά. Αρκετοί θεωρούσαν τους ψυχολόγους αόριστους, θεωρητικούς, ψευδοεπιστήμονες έως και επικίνδυνους .Η ανάπτυξη των νευροεπιστημών εκτινάχθηκε χάρη στα σύγχρονα απεικονιστικά μέσα, αξονική, μαγνητική τομογραφία, fMRI, PET. Η μελέτη του εγκεφάλου έγινε πιο εύκολη και μια μεγάλη βάση δεδομένων δημιουργήθηκε.

Αρκετές μελέτες έχουν διατυπώσει την άποψη ότι οι άνθρωποι γεννιούνται με συγκεκριμένες γευστικές προτιμήσεις. Σε μία παλαιότερη έρευνα, ο Steiner(1996)  κινηματογράφησε τις αντιδράσεις βρεφών μία ημέρας, χωρίς προηγούμενη εμπειρία τροφής, σε υγρά με γλυκιά, πικρή και ξινή γεύση. Οι εκφράσεις του προσώπου των βρεφών υποδήλωναν θετική ανταπόκριση στη γλυκιά γεύση και αρνητική στην πικρή/ξινή. Ενδεχομένως, η ύπαρξη βιολογικά προκαθορισμένων γευστικών προτιμήσεων να συνδέεται με την έμφυτη ικανότητα επιβίωσης του ανθρώπου αφού η γλυκιά γεύση είναι ένδειξη πηγής υδατανθράκων ενώ η πικρή/ξινή γεύση αποτελεί ενδεχομένως ένδειξη κινδύνου.

Οι σύγχρονοι, γρήγοροι ρυθμοί ζωής μπορούν να διαμορφώσουν διαταραγμένες διατροφικές συνήθειες. Τα προβαλλόμενα πρότυπα ομορφιάς μέσω των μέσων κοινωνικών δικτύωσης δύνανται να επηρεάσουν τις διατροφικές επιλογές των ατόμων και τις σχετικές σκέψεις. Ωστόσο, πότε ξεκινάμε να μιλάμε για Διαταραχή Πρόσληψης Τροφής με κλινικά στοιχεία; Οι τρεις κυριότερες διαταραχές της συγκεκριμένης κατηγορίας είναι η Ψυχογενής Ανορεξία, η Ψυχογενής Βουλιμία και η Διαταραχή Επεισοδιακής Υπερφαγίας. Στο παρόν άρθρο, θα επιχειρήσουμε μια εισαγωγή στην πρώτη εστιάζοντας στην κλινική εικόνα του ατόμου που πάσχει από αυτή, τα διαγνωστικά κριτήρια, την επιδημιολογία, τη συννοσηρότητα αλλά και την παρέμβαση. 

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας περίπου 530.000 γυναίκες ετησίως διαγιγνώσκονται με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, ενώ περίπου 265.000 πεθαίνουν από αυτόν. Στην Αμερική η μέση ηλικία κατά τη διάγνωση είναι 48 έτη. Μόλις 6% των περιστατικών αφορούν ηλικιωμένες γυναίκες άνω των 85 ετών. Στη χώρα μας ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι αντίστοιχα συχνός όπως και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης όπου κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται περίπου 60.000 νέα περιστατικά καρκίνου του τραχήλου της μήτρας ενώ περίπου 600 βρίσκονται στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τις τελευταίες καταγραφές εκτιμάται ότι περίπου 250 Ελληνίδες χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από καρκίνο τραχήλου μήτρας.