Οι εξετάσεις στην Ελλάδα υπερεπενδύονται συναισθηματικά. Συνδέονται με την πνευματική επάρκεια του παιδιού και γίνονται η ευκαιρία να αποδείξει τις ικανότητες του. Στην περίπτωση των πανελληνίων οι εξετάσεις είναι συνδεδεμένες με την πρόοδο και την εξέλιξη και συχνά θεωρούνται ο μόνος δρόμος για την επαγγελματική αποκατάσταση κατά την ενηλικίωση.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, δεν είναι περίεργο επομένως γιατί οι εξετάσεις φορτίζουν με άγχος όλα τα εμπλεκόμενα μέλη κάθε χρόνο. Τα παιδιά ανησυχούν ότι σε μια ενδεχόμενη αποτυχία, θα απογοητεύσουν τους σημαντικούς άλλους, θα γίνουν αποδέκτες αρνητικών σχολίων και κριτικής αλλά και θα διαψεύσουν τις προσδοκίες που οι ίδιοι έχουν για τον εαυτό τους. Όμως για τους ίδιους περίπου λόγους φοβούνται και οι γονείς.

Σε ένα διαζύγιο τα πιο ευάλωτα μέλη είναι σίγουρα τα παιδιά. Εκείνα έρχονται αντιμέτωπα με πλήθος συναισθημάτων και χρειάζεται να νιώσουν ασφάλεια και σταθερότητα. Για το λόγο αυτό ο τρόπος που οι ίδιοι οι γονείς θα χειριστούν τον χωρισμό τους, είναι καθοριστικός για την ψυχολογία τους. Δυστυχώς όμως, αρκετά διαζύγια εξελίσσονται σε αντιδικία, με δυσκολίες στην επικοινωνία και εντάσεις. Όταν αυτό συμβαίνει, τα παιδιά, βρίσκονται πάντα εν μέσω των πυρών. Χωρίς να έχουν προλάβει να πενθήσουν τον χωρισμό των γονέων, έρχεται μια πρόσθετη συνθήκη, αυτή των καβγάδων, η οποία δε τους επιτρέπει να αφομοιώσουν όλες τις αλλαγές στην καθημερινότητα, έτσι όπως διαμορφώνεται. 

Τα τελευταία χρόνια τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατακλύζουν το κοινό με ανεξέλεγκτες πληροφορίες σχετικές με την υγιεινή διατροφή. Ωστόσο μια σημαντική ομάδα ανθρώπων φάνηκε πως δεν μπορεί να τις διαχειριστεί σωστά και έτσι τα τελευταία χρόνια ήρθε στο προσκήνιο μια νέα διατροφική διαταραχή που ονομάζεται «ορθορεξία». Ετυμολογείται από την ελληνική λέξη «ορθός» και «όρεξη». Προτάθηκε πρώτη φορά το 1977 από τον Αμερικάνο ιατρό Steven Bratman και αφορά την παθολογική εμμονή των ατόμων με την ορθότητα των τροφών που καταναλώνουν με σκοπό να έχουν καλή κατάσταση υγείας. Είναι μια διαταραγμένη διατροφική συμπεριφορά που όμως δεν περιλαμβάνεται ακόμα στην επίσημη ταξινόμηση διαταραχών πρόσληψης τροφής του DSM-IV.

Οι λόγοι για τους οποίους ένα ζευγάρι μπορεί να οδηγηθεί στο διαζύγιο είναι πολλοί. Ασυμφωνία χαρακτήρων, διαφορετικές ανάγκες, απιστία, συνεχείς καβγάδες. Όποιες και αν είναι όμως οι φαινομενικές αιτίες, η ουσία είναι ότι οι δύο σύντροφοι αδυνατούν να συνυπάρξουν, να βρουν κοινούς κώδικες επικοινωνίας και να ζήσουν μαζί αρμονικά βιώνοντας θετικά συναισθήματα. Έτσι οδηγούνται στην απόφαση του χωρισμού. Σε αρκετές δε περιπτώσεις ο συναισθηματικός χωρισμός έχει προηγηθεί του φυσικού, δηλαδή αρκετά ζευγάρια ενώ διαβιούν στο ίδιο σπίτι, βρίσκονται σε συναισθηματική απόσταση χωρίς καμία ουσιαστική επαφή, μέχρι τη στιγμή που θα παρθεί και η οριστική απόφαση όπου ό ένας εκ των δύο θα αλλάξει κατοικία.