Η νόσος του Parkinson (NP) είναι η δεύτερη πιο συχνή εκφυλιστική διαταραχή του κεντρικού συστήματος, μετά τη νόσο Alzheimer. Είναι μια χρόνια προοδευτική νόσος που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της απώλειας νευρώνων στα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου, που παράγουν τη νευροδιαβιβαστική ουσία ντοπαμίνη. Τα συμπτώματα της NP οφείλονται στην έλλειψη της ντοπαμίνης, η οποία συνδέεται με τον έλεγχο της κίνησης. Πήρε το όνομά της από τον Δρ Τζέιμς Πάρκινσον, ο οποίος περιέγραψε πρώτος την πάθηση στην έκθεσή του με τίτλο «Η τρομώδης παράλυση» (The Shaking Palsy) το 1817.Η μέση ηλικία εμφάνισης της νόσου του Πάρκινσον είναι περίπου τα 60 έτη και συνήθως εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών.

Οι νεφροί είναι ζωτικά όργανα του σώματος μας, με κύρια λειτουργία την απομάκρυνση ουσιών από τον οργανισμό. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της διήθησης του αίματος από τους νεφρούς και της παραγωγής των ούρων. Επιπλέον, τα νεφρά ρυθμίζουν την αρτηριακή πίεση, την ισορροπία του νερού και των μεταλλικών στοιχείων. Ακόμη παράγουν ορμόνες όπως η ερυθροποιητίνη που προάγει την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και την βιταμίνη D, η οποία είναι σημαντική για την υγεία των οστών. Αρκετές παθήσεις όπως o σακχαρώδης διαβήτης, η αρτηριακή υπέρταση, η λήψη ορισμένων φαρμάκων επηρεάζουν τη λειτουργία των νεφρών.Η διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας μπορεί να είναι παροδική και αναστρέψιμη ή μη αναστρέψιμη.

Ο λάρυγγας φιλοξενεί τις φωνητικές χορδές, μέσω των οποίων ο άνθρωπος παράγει ήχους, φωνή και κατ’ επέκταση ομιλία. Ο λάρυγγας επιτρέπει επίσης τη δίοδο του αέρα από και προς τους πνεύμονες. Η λαρυγγεκτομή είναι η χειρουργική αφαίρεση τμήματος (μερική λαρυγγεκτομή) ή ολόκληρου (ολική λαρυγγεκτομή) του λάρυγγα. Μετά την αφαίρεση του λάρυγγα δεν υπάρχει πλέον σύνδεση μεταξύ αυτού και των πνευμόνων, έτσι το άτομο οδηγείται στην απώλεια της φωνής και στην ολοκληρωτική αλλαγή του τρόπου αναπνοής. Στην επέμβαση πραγματοποιείται συρραφή της τραχείας με το τραχειοστόμιο (μια οπή στο λαιμό) με αποτέλεσμα το στόμα και η μύτη να μην έχουν πλέον καμία επαφή με τους πνεύμονες.

Σεξουαλική κακοποίηση θεωρείται η συμμετοχή ή έκθεση των παιδιών και των εφήβων σε πράξεις και δραστηριότητες με σεξουαλικό προσανατολισμό που στόχο έχουν την ικανοποίηση κάποιου ενήλικα. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν χάδια, διείσδυση, βιασμό, αιμομιξία, σοδομισμό, ασέλγεια ή την έκθεση του παιδιού σε πορνογραφικό υλικό και σε καταστάσεις που δεν συνάδουν με την ηλικία του και που στοχεύουν στη διέγερση κάποιου ενήλικα ακόμα και χωρίς άμεση επαφή μεταξύ θύτη και θύματος. Κατά κανόνα τα άτομα τα οποία κακοποιούν σεξουαλικά ένα ανήλικο τέκνο προέρχονται από το άμεσο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον του παιδιού και έχουν σχέση οικειότητας μαζί του. Πιο σπάνιες είναι οι περιπτώσεις όπου ο θύτης είναι ένα άτομο άγνωστο.