Οι Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών είναι οι μέθοδοι και τα προϊόντα της σύγχρονης τεχνολογίας οι οποίες αφορούν τη συγκέντρωση, την ηλεκτρονική κωδικοποίηση, την επεξεργασία και την ταξινόμηση της πληροφορίας σε οποιαδήποτε μορφή (κείμενο, ήχος, εικόνα, κτλ.).

Η Εκπαιδευτική Τεχνολογία και οι Τεχνολογίες Υποστήριξης, πιο συγκεκριμένα, μπορούν υπό τις σωστές προϋποθέσεις να αποδειχθούν πολύτιμα εργαλεία για τη διαμόρφωση ενός εκπαιδευτικού συστήματος χωρίς διακρίσεις και να διασφαλίσουν την ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση σε όλους, ανεξαρτήτως των ιδιαιτεροτήτων τους, αφού όπως επισημαίνει ο Vygotsky «Το Α και το Ω της εξέλιξης του πολιτισμού είναι η δημιουργία πλάγιων διαδρομών».

Το Τραύμα αναφέρεται σε μια κατάσταση όπου το άτομο βιώνει πληθώρα αρνητικών επιδράσεων που προέρχονται από μεγάλης έντασης στρεσογόνα γεγονότα (φυσικές ή προκαλούμενες από τον άνθρωπο καταστροφές, πόλεμος, τροχαία ατυχήματα, μαρτυρίες βίαιων θανάτων καθώς και υποβολή του ίδιου του ατόμου σε βασανιστήρια, τρομοκρατική επίθεση, βιασμό κ.α.) τα οποία δεν μπορεί να επεξεργαστεί ψυχικά. Η πρώιμη έκθεση του παιδιού σε τέτοιου είδους τραυματικές συνθήκες δημιουργεί ιδιαίτερα επιβαρυμένες καταστάσεις οι οποίες αν δεν εκτιμηθούν σωστά μπορεί να επηρεάσουν το παιδί κατά την ενήλικη ζωή του. Η ανάγκη παρέμβασης καθίσταται επιβεβλημένη ώστε να μειωθεί η δυσφορία και να μπορέσει το άτομο να επιστρέψει στην καθημερινή του λειτουργικότητα.  

Το παιδί στο νηπιαγωγείο κατακτά ορισμένες δεξιότητες οι οποίες είναι απαραίτητες για τη μετέπειτα ανάπτυξη της γραφής, της ανάγνωσης και των μαθηματικών. Οι νηπιαγωγοί είναι σε θέση να αντιληφθούν εάν ένα νήπιο παρουσιάζει δυσκολίες και ελλείμματα σε έναν τομέα ώστε να το υποστηρίξουν περισσότερο και πιο εξατομικευμένα. Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί δυσκολεύεται να κρατήσει το ψαλίδι και να κόψει ένα πλαίσιο τότε ο παιδαγωγός θα πρέπει να το βοηθήσει με δραστηριότητες ενδυνάμωσης και ανάπτυξης της λεπτής κινητικότητας.Για να γίνουν πιο συγκεκριμένα και κατανοητά τα προαναφερθέντα στη συνέχεια παρουσιάζονται οι δυσκολίες των παιδιών στο Νηπιαγωγείο που πιθανό να προμηνύουν μια μελλοντική μαθησιακή δυσκολία.

Η διαταραχή κοινωνικού άγχους, γνωστή επίσης και ως κοινωνική φοβία, αποτελεί μία αγχώδη διαταραχή η οποία χαρακτηρίζεται από έντονο κι επίμονο φόβο για μία ή περισσότερες κοινωνικές καταστάσεις. Εάν υπάρχει άγχος για τις περισσότερες κοινωνικές καταστάσεις, τότε πλέον η διάγνωση προσδιορίζεται ως «Διαταραχή Γενικευμένου Κοινωνικού Άγχους» (ΔΓΚΑ). Κατά κανόνα, στις κοινωνικές αυτές καταστάσεις, το άτομο θα πρέπει να εκτελέσει κάτι μπροστά σε άλλους ανθρώπους. Ένα πολύ συνηθισμένο παράδειγμα είναι το να μιλήσει κανείς μπροστά σε κοινό. Συνήθως, το άγχος εκδηλώνεται όταν οι άνθρωποι μπροστά στους οποίους καλείται κανείς να εκτελέσει κάτι είναι είτε άγνωστοι είτε θα κρίνουν είτε αντιπροσωπεύουν άτομα εξουσίας.