Η 2η Απριλίου είναι ημέρα αφιερωμένη στον αυτισμό. Άρθρα θα δημοσιευθούν, ημερίδες θα οργανωθούν, εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν, όλα από ανθρώπους που θεωρούνται «ειδικοί» (θεραπευτές, εκπαιδευτές, γονείς). Όμως… ποιος είναι στην πραγματικότητα πιο ειδικός στον αυτισμό από τους ίδιους τους αυτιστικούς; Ποιου η φωνή είναι απαραίτητο να ακουστεί;

Οι αυτιστικοί ενήλικες μιλούν για τους ίδιους και τις εμπειρίες τους, έχουν άποψη κι επιθυμούν και διεκδικούν αποδοχή και ενσωμάτωση στην κοινωνία.Τα λόγια κάποιων από αυτούς δίνουν τροφή για σκέψη σε οικογένειες και επαγγελματίες…

Στο προηγούμενο άρθρο μας συζητήσαμε τί είναι δυσλεξία και τον τρόπο που μπορούμε να την εντοπίσουμε. Οι γονείς συχνά ζητούν συμβουλές για το πώς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους μέσα στο σπίτι και τί δραστηριότητες μπορούν να κάνουν μαζί του ώστε να αντιμετωπίσουν την δυσλεξία. Αρχικά, αυτό που πρέπει να διευκρινίσουμε είναι ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις όπου σε χρόνο dt μπορούν να εξαλείψουν τα όποια μαθησιακά προβλήματα αντιμετωπίζει ένα παιδί. Ωστόσο, εάν οι γονείς εντάξουν στην καθημερινότητά τους μερικές δραστηριότητες είναι σίγουρο ότι αυτές θα συμβάλουν σημαντικά στην αντιμετώπιση της δυσλεξίας. Αυτό όμως που έχει περισσότερη σημασία είναι η υποστήριξη του παιδιού τόσο μέσα απο την οικογένεια όσο και μέσα από το σχολείο.

Ο λάρυγγας φιλοξενεί τις φωνητικές χορδές, μέσω των οποίων ο άνθρωπος παράγει ήχους, φωνή και κατ’ επέκταση ομιλία. Ο λάρυγγας επιτρέπει επίσης τη δίοδο του αέρα από και προς τους πνεύμονες. Η λαρυγγεκτομή είναι η χειρουργική αφαίρεση τμήματος (μερική λαρυγγεκτομή) ή ολόκληρου (ολική λαρυγγεκτομή) του λάρυγγα. Μετά την αφαίρεση του λάρυγγα δεν υπάρχει πλέον σύνδεση μεταξύ αυτού και των πνευμόνων, έτσι το άτομο οδηγείται στην απώλεια της φωνής και στην ολοκληρωτική αλλαγή του τρόπου αναπνοής. Στην επέμβαση πραγματοποιείται συρραφή της τραχείας με το τραχειοστόμιο (μια οπή στο λαιμό) με αποτέλεσμα το στόμα και η μύτη να μην έχουν πλέον καμία επαφή με τους πνεύμονες.

Η Πλάγια Μυατροφική Σκλήρυνση (ALS) είναι μια από τις πιο κοινές νευρομυϊκές παθήσεις παγκοσμίως. Πρόκειται για μια νόσο άγνωστης αιτιολογίας που επηρεάζει τα νεύρα του εγκεφάλου, του εγκεφαλικού στελέχους και του νωτιαίου μυελού που ελέγχουν τις εκούσιες κινήσεις με αποτέλεσμα να χάνεται η δυνατότητα μετάδοσης νευρικών σημάτων στους μύες. Η συχνότητα εμφάνισής της είναι περίπου 3-8 ανά 100.000 ατόμων και συναντάται πιο συχνά σε άντρες. Συνήθως η ασθένεια εμφανίζεται στην ηλικία των 56 - 63 ετών. Οι μισοί από τους ανθρώπους με ALS αναμένεται να ζήσουν τουλάχιστον τρία ή περισσότερα χρόνια μετά την διάγνωση. Περίπου 20% μπορεί να ζήσουν πέντε ή περισσότερα χρόνια, και 10% θα ζήσουν περισσότερο από δέκα χρόνια.