Όλα τα ζωντανά συστήματα βρίσκονται συνεχώς σε μετάβαση, είναι σχεδόν αδύνατο να παραμένουν σταθερά και αμετάβλητα. Ένα πρόβλημα που διατηρείται και επιμένει στο χρόνο είναι μια ένδειξη ότι κάτι άλλο συμβαίνει πίσω από το ίδιο το πρόβλημα, το οποίο χρειάζεται να ερευνήσουμε. Συνήθως η διατήρηση ενός συμπτώματος, δεν γίνεται με ατομική πρωτοβουλία. Απαιτεί τη συμμετοχή ολόκληρου του συστήματος στο οποίο εμπλέκεται το άτομο, κυρίως της οικογένειας. Και ενώ μέσα στην οικογένεια ο ασθενής ταυτίζεται με την πηγή του προβλήματος, σύμφωνα με την συστημική προσέγγιση στην θεραπεία, ο ασθενής είναι απλά ο φορέας του συμπτώματος, ενώ η ουσία του προβλήματος συνοψίζεται στους τρόπους επικοινωνίας μεταξύ όλων των μελών.

Το EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας, η οποία αναπτύχθηκε από την Francine Shapiro και η οποία μέσα από οπτικά ή άλλα διεστιακά αισθητηριακά ερεθίσματα στοχεύει στην αντιμετώπιση του ψυχικού τραύματος. Στα Ελληνικά ο όρος αποδίδεται ως «απευαισθητοποίηση και επαναπροσαρμογή μέσω οφθαλμικών κινήσεων». Αρχικά χρησιμοποιήθηκε για την αντιμετώπιση της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες (PTSD) αλλά πλέον εφαρμόζεται επίσης σε πολλές άλλες διαταραχές. Το EMDR συνδυάζει στοιχεία από διαφορετικές ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις αλλά καινοτομεί εξαιτίας των αμφίπλευρων αισθητηριακών ερεθισμάτων, τα οποία αποτελούν βασικό του στοιχείο.

Η Ψυχοθεραπεία είναι μια μορφή θεραπευτικής παρέμβασης σε δυσκολίες που αφορούν τον συναισθηματικό ή ψυχικό κόσμο του ατόμου. Επιτυγχάνεται μέσα από έναν αριθμό συνεδριών με έναν έμπειρο και καλά εκπαιδευμένο ψυχολόγο ή ψυχίατρο και στόχο έχει την ανακούφιση από τα συμπτώματα, τον ψυχικό πόνο, την ενδυνάμωση και την ενίσχυση της αυτογνωσίας.Ξεκινάει πάντοτε με αίτημα του θεραπευόμενου, ενώ η συνειδητή απόφαση και το προσωπικό κίνητρο είναι βασικά στοιχεία για την πορεία και την έκβαση της.

Ως διαδικασία η ψυχοθεραπεία στηρίζεται στη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον θεραπευτή και τον θεραπευόμενο. Αυτή είναι μια σχέση συμμαχίας απέναντι στο πρόβλημα και τον προσωπικό στόχο του πελάτη.

Προσπαθώντας να επιλέξουμε έναν ειδικό ψυχικής υγείας συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με το δίλημμα, Ψυχολόγος ή Ψυχίατρος; Με ποιά κριτήρια θα πρέπει να επιλέξουμε τον ειδικό στον οποίο θα απευθυνθούμε;

Ο Ψυχίατρος είναι γιατρός, έχει σπουδές ιατρικής και έχει ειδικευτεί στην Ψυχιατρική. Εστιάζει στην οργανική βάση των συμπτωμάτων και προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει μέσω της αγωγής. Ο Ψυχολόγος από την άλλη, εστιάζει στα συναισθήματα και τις γνωστικές λειτουργίες του ανθρώπου προσπαθώντας να εντοπίσει τα αίτια των δυσκολιών του και να παρέμβει, χρησιμοποιώντας τεχνικές συμβουλευτικής ή ψυχοθεραπείας αν έχει λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση.Σε αντίθεση με τον Ψυχίατρο ο Ψυχολόγος δεν έχει φοιτήσει στην ιατρική σχολή.