Το EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας, η οποία αναπτύχθηκε από την Francine Shapiro και η οποία μέσα από οπτικά ή άλλα διεστιακά αισθητηριακά ερεθίσματα στοχεύει στην αντιμετώπιση του ψυχικού τραύματος. Στα Ελληνικά ο όρος αποδίδεται ως «απευαισθητοποίηση και επαναπροσαρμογή μέσω οφθαλμικών κινήσεων». Αρχικά χρησιμοποιήθηκε για την αντιμετώπιση της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες (PTSD) αλλά πλέον εφαρμόζεται επίσης σε πολλές άλλες διαταραχές. Το EMDR συνδυάζει στοιχεία από διαφορετικές ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις αλλά καινοτομεί εξαιτίας των αμφίπλευρων αισθητηριακών ερεθισμάτων, τα οποία αποτελούν βασικό του στοιχείο.

Η Ψυχοθεραπεία είναι μια μορφή θεραπευτικής παρέμβασης σε δυσκολίες που αφορούν τον συναισθηματικό ή ψυχικό κόσμο του ατόμου. Επιτυγχάνεται μέσα από έναν αριθμό συνεδριών με έναν έμπειρο και καλά εκπαιδευμένο ψυχολόγο ή ψυχίατρο και στόχο έχει την ανακούφιση από τα συμπτώματα, τον ψυχικό πόνο, την ενδυνάμωση και την ενίσχυση της αυτογνωσίας.Ξεκινάει πάντοτε με αίτημα του θεραπευόμενου, ενώ η συνειδητή απόφαση και το προσωπικό κίνητρο είναι βασικά στοιχεία για την πορεία και την έκβαση της.

Ως διαδικασία η ψυχοθεραπεία στηρίζεται στη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον θεραπευτή και τον θεραπευόμενο. Αυτή είναι μια σχέση συμμαχίας απέναντι στο πρόβλημα και τον προσωπικό στόχο του πελάτη.

Προσπαθώντας να επιλέξουμε έναν ειδικό ψυχικής υγείας συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με το δίλημμα, Ψυχολόγος ή Ψυχίατρος; Με ποιά κριτήρια θα πρέπει να επιλέξουμε τον ειδικό στον οποίο θα απευθυνθούμε;

Ο Ψυχίατρος είναι γιατρός, έχει σπουδές ιατρικής και έχει ειδικευτεί στην Ψυχιατρική. Εστιάζει στην οργανική βάση των συμπτωμάτων και προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει μέσω της αγωγής. Ο Ψυχολόγος από την άλλη, εστιάζει στα συναισθήματα και τις γνωστικές λειτουργίες του ανθρώπου προσπαθώντας να εντοπίσει τα αίτια των δυσκολιών του και να παρέμβει, χρησιμοποιώντας τεχνικές συμβουλευτικής ή ψυχοθεραπείας αν έχει λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση.Σε αντίθεση με τον Ψυχίατρο ο Ψυχολόγος δεν έχει φοιτήσει στην ιατρική σχολή. 

Όταν αναφερόμαστε στην ψυχοθεραπεία ιδιαίτερη μνεία δίνεται στη θεραπευτική σχέση, θεωρώντας την ως τον πυρήνα της όλης διαδικασίας, ως το στοιχείο εκείνο το οποίο καθορίζει την εξέλιξη και την πορεία της θεραπείας ενός ατόμου.

Η θεραπευτική σχέση είναι η σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον θεραπευτή και τον θεραπευόμενο.Είναι μια σχέση εμπιστοσύνης και αποδοχής, η οποία όμως έχει συγκεκριμένα όρια. Είναι καθήκον του θεραπευτή να δημιουργεί ένα κλίμα ασφάλειας και σεβασμού, ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο ο θεραπευόμενος θα μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα, χωρίς να νιώθει ότι κάποιος τον κρίνει για όσα πράττει ή σκέφτεται. Σημαντικό επίσης είναι να υπάρχουν αμφίδρομα θετικά συναισθήματα.