Η χρόνια προστατίτιδα αποτελεί μια νόσο αρκετά συχνή, αλλά ταυτόχρονα και αρκετά πολυδιάστατη τόσο στην αιτιολογία της όσο και στην συμπτωματολογία και την αντιμετώπισή της. Η χρόνια προστατίτιδα διαχωρίζεται σε κατηγορίες που περιλαμβάνουν: α) Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα (κατηγορία ΙΙ) β) Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα ή σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους (κατηγορίες ΙΙΙΑ-Β) και η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα (ιστολογική προστατίτιδα) (Κατηγορία IV). Παρότι αρκετά συχνή, ο αιτιολογικός μικροβιακός παράγοντας ανευρίσκεται μόνο στο 10% των περιπτώσεων. Η συμπτωματολογία της νόσου ποικίλει σημαντικά μεταξύ των ασθενών αλλά και των κατηγοριών της χρόνια προστατίτιδας.

Η επαφή και η αλληλεπίδραση με τα ζώα έχει πολλαπλά οφέλη στην ψυχική υγεία του ατόμου. Η ενασχόληση με αυτά παρέχει μια αίσθηση συντροφιάς, ασφάλειας και προστασίας, μειώνει τα επίπεδα μοναξιάς και τις φοβίες, ενθαρρύνει τη σωματική δραστηριότητα και την κοινωνική συναναστροφή, βελτιώνει την ευσυνειδησία, αυξάνει την αυτοεκτίμηση και συμβάλλει στη μείωση του άγχους και των καταθλιπτικών συμπτωμάτων.

Ωστόσο, ορισμένες φορές τα ζώα μπορεί να αποτελούν πηγή νοσημάτων, γνωστές και ως ζωονόσοι. Μια από αυτές είναι και η νόσος εξ ονύχων γαλής ή αλλιώς νόσος από αμυχή γάτας. Όπως υποδηλώνει το όνομά της, η νόσος εκδηλώνεται στον άνθρωπο μετά από γρατζούνισμα ή δάγκωμα γάτας. 

Ένας περιγραφικός ορισμός για την ανικανότητα είναι η στυτική δυσλειτουργία. Είναι η ανικανότητα να επιτευχθεί και να διατηρηθεί στύση ικανή να ολοκληρώσει τη σεξουαλική πράξη τουλάχιστον στο 50% της προσπάθειας. Οι περισσότεροι άντρες με στυτική δυσλειτουργία έχουν δυνατότητα εκσπερμάτωσης. Η πρόωρη εκσπερμάτωση μπορεί να προηγηθεί της στυτικής δυσλειτουργίας και συχνά συνδέεται με φάρμακα. Η σεξουαλική επιθυμία (libido) συνήθως διατηρείται. Απώλεια της libido σημαίνει υπογοναδισμό ή σοβαρή συστηματική ή ψυχιατρική νόσο. 

Η συχνότητα αυξάνει με την ηλικία. Περίπου 2% στην ηλικία των 40 ετών, 20% στην ηλικία των 55 και 50% στην ηλικία των 75-80.