Ο καρκίνος καταστρέφει φυσιολογικούς ιστούς και περιορίζει τη λειτουργία των ιστών και οργάνων. Καρκίνος χωρίς θεραπευτική αντιμετώπιση προκαλεί διαταραχές στο ανοσολογικό σύστημα και θέτει τα όργανα εκτός λειτουργίας με αποτέλεσμα το θάνατο. Η δε θεραπεία όμως μπορεί να προκαλέσει ανορεξία, δηλαδή απώλεια επιθυμίας για φαγητό που οδηγεί σε μειωμένη πρόσληψη τροφής. Η καχεξία χαρακτηρίζεται από απώλεια λιπώδους ιστού και σκελετικών μυών. Ο συνδυασμός αυτών προκαλεί υπολευκωματιναιμία και εξασθένιση όπου μαζί με την αναιμία έχει σαν αποτέλεσμα τον περιορισμό της φυσικής δραστηριότητας του ασθενούς και την αναστολή της πρωτεϊνοσύνθεσης. Η απώλεια βάρους και η μειωμένη όρεξη είναι οι κύριες αιτίες θνητότητας σε καρκινοπαθείς.

Η παχυσαρκία είναι νόσος που αφορά στην σύσταση του σώματος και χαρακτηρίζεται από σχετική ή απόλυτη αύξηση του λίπους. Έχει αυξηθεί δραματικά τις τελευταίες 10ετιες στα αναπτυσσόμενα κράτη. Τείνει να γίνει παγκόσμια επιδημία και δυστυχώς δεν αφορά μόνο τους ενήλικες. Σε κάποιες χώρες τα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας αγγίζουν το 25%. Επιπλέον η παχυσαρκία έχει κεντρική θέση στην κουλτούρα, όπου είναι πανταχού παρούσα, αλλά και αποδοκιμάζεται έντονα. Σίγουρα όμως κατέχει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις ασθένειες του σύγχρονου κόσμου.Τα κενά όσον αφορά την αιτιολογία αλλά και την αντιμετώπιση της είναι πολλά. Αν και οι επιπλοκές της έχουν μελετηθεί αρκετά, οι θεραπείες είναι σε μεγάλο βαθμό μη αποτελεσματικές.

Ο προστάτης έλαβε το όνομά του επειδή «προΐσταται» της ουροδόχου κύστεως και όχι επειδή προστατεύει. Ένα από τα αίτια της «διόγκωσής» του είναι η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη, η οποία σε ένα μεγάλο ποσοστό των ανδρών οδηγεί σε συμπτωματολογία (συμπτώματα κατώτερου ουροποιητικού) τα οποία επηρεάζουν την ποιότητα ζωής τους σε ποσοστά άνω του 30%. Η μέγιστη συχνότητά της πάθησης αυτής εμφανίζεται σε ηλικίες άνω των 80 ετών ωστόσο ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών την εμφανίζει από ηλικίες ακόμα και 40 ετών.

Όσον αφορά τα συμπτώματα, 25% των ανδρών 55 ετών και το 50% των ανδρών σε ηλικία 70 ετών παραπονούνται για αυτά, άλλοτε άλλης έντασης.

Η ψωρίαση είναι μια μη μεταδοτική χρόνια συστηματική αυτοάνοση πάθηση η οποία προσβάλλει κυρίως το δέρμα και τις αρθρώσεις αλλά συνδέεται και με αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση μεταβολικού συνδρόμου, καρδιαγγειακών νοσημάτων, φλεγμονωδών νοσημάτων του εντέρου και κατάθλιψης.

Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, με την ίδια συχνότητα σε άνδρες και γυναίκες. Υπολογίζεται ότι περίπου 2-5% του πληθυσμού παγκοσμίως εμφανίζει ψωρίαση. Έχει διάφορες κλινικές μορφές μεταξύ άλλων φλυκταινώδης, σταγονοειδής, ερυθροδερμική, ανάστροφη και κατά πλάκας η οποία είναι και η συχνότερη. Η πορεία της ψωρίασης χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις.