Η εγκεφαλική παράλυση, η λεγόμενη και νόσος του Little, είναι μια πάθηση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος. Ουσιαστικά είναι η μόνιμη μη προϊούσα ανατομική βλάβη, των κινητικών κυρίως κέντρων του εγκεφάλου, η οποία εκδηλώνεται με διαταραχές στην κινητικότητα και τη στάση καθώς και αδυναμία του πάσχοντα να χρησιμοποιεί βουλητικά τους μυς του. Η Παγκόσμια Επιτροπή για την εγκεφαλική παράλυση, το 1988, όρισε την εγκεφαλική παράλυση σαν μια μόνιμη, αλλά όχι μη αναστρέψιμη, δυσλειτουργία του μυϊκού τόνου και της κίνησης η οποία προκαλείται από βλάβη στο εξελισσόμενο νευρικό σύστημα, πριν, κατά την γέννηση ή τους πρώτους μήνες της ζωής. H κινητική αναπηρία στα παιδιά αποτελεί σημαντικό παράγοντα οικογενειακού στρες.

Τα οιστρογόνα είναι οι θηλυκές ορμόνες που ρυθμίζουν τον κύκλο της γυναίκας. Όλες οι ορμόνες δρουν μέσω ορμονικών υποδοχέων. Υπάρχουν υποδοχείς οιστρογόνων σε πολλούς ιστούς.  Πειράματα (Sherwin, 1997) δείχνουν ότι έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ). Ένα βασικό ερώτημα είναι σε ποιό βαθμό η μείωση των οιστρογόνων στο αίμα, που συμβαίνει με την αύξηση της ηλικίας και ιδιαίτερα μετά την εμμηνόπαυση, έχει αντίκτυπο στη γνωστική λειτουργία και την ψυχολογική υγεία των γυναικών, ειδικά όσον αφορά τη διάθεση. Οι νευροεπιστήμες έδειξαν ότι τα οιστρογόνα πράγματι επηρεάζουν τη βιοχημεία και τη μορφολογία του εγκεφάλου που ως γνωστό είναι σημαντικές για τις γνωστικές λειτουργίες.

Από ιατρικής πλευράς, η παχυσαρκία αναγνωρίζεται σήμερα ως νόσος. Συσχετίζεται με πολλές ασθένειες όπως την αρτηριακή υπέρταση, την στεφανιαία νόσο, τα αγγειακά εγκεφαλικά, τον σακχαρώδη διαβήτη, την αποφρακτική άπνοια ύπνου, ορισμένα είδη καρκίνου, την οστεοαρθρίτιδα και το άσθμα. Σε ψυχολογικό επίπεδο, πολλές φορές είναι το επίκεντρο ενός φαύλου κύκλου χαμηλής αυτοεκτίμησης - εσωστρέφειας - κοινωνικής αδράνειας - κατάθλιψης που οδηγεί στο καταφύγιο της λαιμαργίας ως πηγής απόλαυσης και αντιμετώπισης τους στρες. Ακόμα και χωρίς την ύπαρξη των παραπάνω ψυχολογικών καταστάσεων η παχυσαρκία έρχεται ως αποτέλεσμα ενός τρόπου ζωής που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη άσκησης και την κατανάλωση τροφών πλούσιων σε θερμίδες.

Ο κολικός νεφρού είναι ένα σύμπτωμα που χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο στην περιοχή της οσφύος που πολλές φορές αντανακλά στην πλάγια κοιλιακή χώρα και στα έξω γεννητικά όργανα. Ταυτόχρονα ο ασθενής μπορεί να παρουσιάζει ναυτία και έμετο. Η επίδρασή του στην ψυχολογία του ασθενούς πρέπει να θεωρηθεί σχεδόν βέβαιη και σημαντική. Οι ασθενείς με υποτροπιάζοντες κολικούς νεφρού παρουσιάζουν αυξημένα ποσοστά τόσο άγχους όσο και κατάθλιψης, ενώ ταυτόχρονα οι υποτροπιάζοντες κολικοί νεφρού σχετίζονται άμεσα με γεγονότα της ζωής οφειλόμενα σε άγχος, με άλλα λόγια οι ασθενείς που βιώνουν έντονο άλγος από φραγή του ουροποιητικού λαμβάνουν αποφάσεις για την ζωή τους υπό το έδαφος έντονου stress.