Τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα όσο εύκολο είναι να μεταδοθούν, τόσο δύσκολο είναι να διαγνωστούν και να θεραπευτούν. Συνεπώς η πρόληψη αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην προσπάθεια για μείωση της επίπτωσής τους. Ο μόνος 100% αποτελεσματικός τρόπος είναι η αποχή, δηλαδή η συστηματική και πλήρης αποφυγή της σεξουαλικής επαφής, ενώ η αμοιβαία μονογαμική σχέση, η σχέση δηλαδή εκείνη στην οποία το ζευγάρι είναι πιστό το ένα στο άλλο και δεν έχουν σεξουαλικές επαφές με τρίτους, μπορεί να θεωρηθεί ως η δεύτερη καλύτερη επιλογή και είναι. Επιβεβαιωμένα, όσο αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων με τα οποία έρχεται κάποιος σε σεξουαλική επαφή τόσο πιο πολύ αυξάνονται οι πιθανότητες να προσβληθεί από κάποιο μικρόβιο.

Ο καρκίνος καταστρέφει φυσιολογικούς ιστούς και περιορίζει τη λειτουργία των ιστών και οργάνων. Καρκίνος χωρίς θεραπευτική αντιμετώπιση προκαλεί διαταραχές στο ανοσολογικό σύστημα και θέτει τα όργανα εκτός λειτουργίας με αποτέλεσμα το θάνατο. Η δε θεραπεία όμως μπορεί να προκαλέσει ανορεξία, δηλαδή απώλεια επιθυμίας για φαγητό που οδηγεί σε μειωμένη πρόσληψη τροφής. Η καχεξία χαρακτηρίζεται από απώλεια λιπώδους ιστού και σκελετικών μυών. Ο συνδυασμός αυτών προκαλεί υπολευκωματιναιμία και εξασθένιση όπου μαζί με την αναιμία έχει σαν αποτέλεσμα τον περιορισμό της φυσικής δραστηριότητας του ασθενούς και την αναστολή της πρωτεϊνοσύνθεσης. Η απώλεια βάρους και η μειωμένη όρεξη είναι οι κύριες αιτίες θνητότητας σε καρκινοπαθείς.

Η παχυσαρκία είναι νόσος που αφορά στην σύσταση του σώματος και χαρακτηρίζεται από σχετική ή απόλυτη αύξηση του λίπους. Έχει αυξηθεί δραματικά τις τελευταίες 10ετιες στα αναπτυσσόμενα κράτη. Τείνει να γίνει παγκόσμια επιδημία και δυστυχώς δεν αφορά μόνο τους ενήλικες. Σε κάποιες χώρες τα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας αγγίζουν το 25%. Επιπλέον η παχυσαρκία έχει κεντρική θέση στην κουλτούρα, όπου είναι πανταχού παρούσα, αλλά και αποδοκιμάζεται έντονα. Σίγουρα όμως κατέχει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις ασθένειες του σύγχρονου κόσμου.Τα κενά όσον αφορά την αιτιολογία αλλά και την αντιμετώπιση της είναι πολλά. Αν και οι επιπλοκές της έχουν μελετηθεί αρκετά, οι θεραπείες είναι σε μεγάλο βαθμό μη αποτελεσματικές.

Ο προστάτης έλαβε το όνομά του επειδή «προΐσταται» της ουροδόχου κύστεως και όχι επειδή προστατεύει. Ένα από τα αίτια της «διόγκωσής» του είναι η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη, η οποία σε ένα μεγάλο ποσοστό των ανδρών οδηγεί σε συμπτωματολογία (συμπτώματα κατώτερου ουροποιητικού) τα οποία επηρεάζουν την ποιότητα ζωής τους σε ποσοστά άνω του 30%. Η μέγιστη συχνότητά της πάθησης αυτής εμφανίζεται σε ηλικίες άνω των 80 ετών ωστόσο ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών την εμφανίζει από ηλικίες ακόμα και 40 ετών.

Όσον αφορά τα συμπτώματα, 25% των ανδρών 55 ετών και το 50% των ανδρών σε ηλικία 70 ετών παραπονούνται για αυτά, άλλοτε άλλης έντασης.