Η 3η Δεκεμβρίου εορτάζεται ως η Παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία. Η ημέρα αυτή, η οποία θεσπίστηκε το 1992 από τα Ηνωμένα Έθνη, εορτάζεται σε όλον τον πλανήτη προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και κινητοποιώντας υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία. Επιδιώκει την αύξηση του βαθμού ένταξης των ατόμων με αναπηρία σε κάθε πτυχή της πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής.

Αναπηρία ορίζεται ως ο περιορισμός της κοινής δραστηριότητας του λόγου, έργου ή άμεσης αντίληψης λόγω σωματικής ή πνευματικής βλάβης ενός ανθρώπου. Γενικά η αναπηρία διακρίνεται σε μερική και ολική καθώς και σε σωματική και διανοητική.

Ως κρανιοεγκεφαλική κάκωση (Κ.Ε.Κ) χαρακτηρίζεται οποιοδήποτε τραύμα στο κεφάλι μπορεί να προκαλέσει κάκωση του κρανίου ή του εγκεφάλου. Συχνά, ορίζεται και ως τραυματική εγκεφαλική κάκωση, διάσειση ή τραύμα της κεφαλής. Η έκβαση μιας ΚΕΚ μπορεί να κυμαίνεται από την πλήρη ανάρρωση μέχρι τη μόνιμη αναπηρία ή ακόμα και το θάνατο. Η πρόγνωση εξαρτάται κυρίως από τη σοβαρότητα και τη θέση του τραύματος. Μόνιμη αναπηρία μπορεί να προκληθεί περίπου στο 10% των ήπιων τραυματισμών ενώ στους μέτριους και στους σοβαρούς τραυματισμούς το ποσοστό ανεβαίνει περίπου στο 66% και 100% αντίστοιχα. Ασθενείς με ήπιας μορφής ΚΕΚ μέσα σε τρεις εβδομάδες, συνήθως είναι σε θέση να ζουν ανεξάρτητα. 

Η λοίμωξη με τον ιό ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) και το σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS), αναφέρονται συχνά μαζί ως HIV/AIDS. Είναι μια νόσος η οποία παρεμβαίνει στο ανοσοποιητικό σύστημα και παρεμποδίζει τη λειτουργία του με αποτέλεσμα μια ευπάθεια σε λοιμώξεις και όγκους. Αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα καθώς επηρεάζει την υγεία και την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως. Σε ορισμένες περιοχές ιδίως στην υποσαχάρια Αφρική έχει πάρει τον χαρακτήρα πανδημίας. Εάν το άτομο έχει μολυνθεί από τον HIV είναι φορέας, δηλαδή ο ιός υπάρχει στο αίμα και μπορεί να μεταδοθεί αλλά το άτομο είναι ασυμπτωματικό, ενώ εάν το άτομο εμφανίσει συμπτωματολογία της νόσου τότε πάσχει από AIDS. 

Η αναμονή των αποτελεσμάτων μιας ιατρικής εξέτασης συχνά μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα άγχους ή φόβου. Ακόμη και στις περιπτώσεις όπου οι εξετάσεις γίνονται στο πλαίσιο του τακτικού προληπτικού ελέγχου μπορεί να πυροδοτηθούν ζητήματα που να ανακινήσουν μια πληθώρα σκέψεων και συναισθημάτων. Ο χρόνος κυλάει με διαφορετική ταχύτητα ενώ όσο πλησιάζει η στιγμή της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων το άγχος εντείνεται. Στο διάστημα αυτό της αναμονής, το να προεικάζει κανείς τα αποτελέσματα μπορεί μόνο να χειροτερέψει την κατάσταση. Αυτό που μπορεί να προσφέρει ανακούφιση και να επιτρέψει στους ασθενείς να ξανακερδίσουν την αίσθηση του ελέγχου είναι ουσιαστικά οι στρατηγικές που έχουν αναπτύξει και επικαλούνται σε παρόμοιες καταστάσεις.