Ήταν το 1990, όταν ο Ιάπωνας Dr. Hikaru Sato δημοσίευσε για πρώτη φορά μια ιδιαίτερη περίπτωση οξείας καρδιακής ανεπάρκειας μιμούμενη οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, σε σχετικά νεαρή γυναίκα μετά από έντονη συγκινησιακή φόρτιση. Η εικόνα που είδαν στην στεφανιογραφία παρομοιάστηκε με τα πήλινα κιούπια-παγίδες που χρησιμοποιούν οι Ιάπωνες για να πιάνουν τα χταπόδια: “Tako-tsubo”, δίνοντας γένεση σε έναν νέο ιατρικό όρο: Takotsubo cardiomyopathy.15 χρόνια αργότερα αναδείχθηκε η νέα οντότητα και αποδείχθηκε η νευροορμονική βάση της μετά από απότομη και έντονη συγκινησιακή φόρτιση.

Οι λέξεις “καρκίνος”, “κακοήθεια”, “κακοήθης νεοπλασία” προκαλούσαν, προκαλούν και θα προκαλούν έντονα συναισθήματα στην ασθενή και τους γύρω της. Από την διάγνωση της νόσου η ασθενής και το περιβάλλον της υποβάλλονται σε μία έντονα στρεσογόνο κατάσταση. Η επικοινωνία με τις ασθενείς αποτελεί θεμελιώδη αρχή της κλινικής πρακτικής.

Η ψυχολογική υποστήριξη είναι απαραίτητη και δυνατή από διάφορους φορείς, με την προϋπόθεση να υπάρχει συνεργασία μεταξύ των εμπλεκομένων στην φροντίδα της ασθενούς, αλλά το σημαντικότερο κομμάτι είναι αυτό του θεράποντος ιατρού που είναι ο πρώτος που θα ανακοινώσει το “δυσάρεστο” γεγονός. 

Πολλές παθήσεις έχουν ως αρχική θεραπευτική προσέγγιση ή θεραπευτική συνιστώσα, αναλόγως βέβαια με την βαρύτητα τους, την υγειηνοδιαιτητική παρέμβαση. Η παρέμβαση αυτή συνίσταται σε αλλαγή του τρόπου ζωής και των διατροφικών συνηθειών του ατόμου, επίτευξη και διατήρηση του σωματικού βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα, αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και διακοπή καπνίσματος. 

Συγκεκριμένα, όσον αφορά στην αλλαγή του τρόπου διατροφής ουσιαστικά προτείνεται η μεσογειακή διατροφή, η οποία περιέχει περισσότερα φρούτα, λαχανικά και φυτικές ίνες και λιγότερα κορεσμένα λιπαρά. Επίσης, προτείνεται περιορισμός στην κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών και αποφυγή ανθρακούχων.

Στο πρώτο μέρος του άρθρου μας αναφερθήκαμε στην εφηβεία, αναπτυξιακή περίοδο στη ζωή του ατόμου με έντονες βιοψυχοσωματικές αλλαγές. Αποτελεί δε ένα από τα κρίσιμα στάδια στη ζωή του ατόμου καθώς πρόκειται για στάδιο στο οποίο υιοθετούνται πολλές συνήθειες και συμπεριφορές που μπορούν να καθορίσουν τη μετέπειτα εξέλιξή του όσο αφορά στην υγεία του. Ο έφηβος μπορεί να μάθει να φροντίζει τον εαυτό του και να εκπαιδευτεί σε πρακτικές χρήσιμες στην πρόληψη, παρατήρηση και έγκαιρη διάγνωση ποικίλων θεμάτων σχετικά με τη σωματοψυχική του ευεξία. Καθώς πρόκειται για διάστημα που έρχεται σε επαφή με πολλές εν δυνάμει επιζήμιες για την υγεία συμπεριφορές η επαφή με το θεράποντα ιατρό του μπορεί να τις αντισταθμίσει επηρεάζοντάς τον θετικά.