Η λοίμωξη με τον ιό ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) και το σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS), αναφέρονται συχνά μαζί ως HIV/AIDS. Είναι μια νόσος η οποία παρεμβαίνει στο ανοσοποιητικό σύστημα και παρεμποδίζει τη λειτουργία του με αποτέλεσμα μια ευπάθεια σε λοιμώξεις και όγκους. Αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα καθώς επηρεάζει την υγεία και την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως. Σε ορισμένες περιοχές ιδίως στην υποσαχάρια Αφρική έχει πάρει τον χαρακτήρα πανδημίας. Εάν το άτομο έχει μολυνθεί από τον HIV είναι φορέας, δηλαδή ο ιός υπάρχει στο αίμα και μπορεί να μεταδοθεί αλλά το άτομο είναι ασυμπτωματικό, ενώ εάν το άτομο εμφανίσει συμπτωματολογία της νόσου τότε πάσχει από AIDS. 

Η αναμονή των αποτελεσμάτων μιας ιατρικής εξέτασης συχνά μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα άγχους ή φόβου. Ακόμη και στις περιπτώσεις όπου οι εξετάσεις γίνονται στο πλαίσιο του τακτικού προληπτικού ελέγχου μπορεί να πυροδοτηθούν ζητήματα που να ανακινήσουν μια πληθώρα σκέψεων και συναισθημάτων. Ο χρόνος κυλάει με διαφορετική ταχύτητα ενώ όσο πλησιάζει η στιγμή της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων το άγχος εντείνεται. Στο διάστημα αυτό της αναμονής, το να προεικάζει κανείς τα αποτελέσματα μπορεί μόνο να χειροτερέψει την κατάσταση. Αυτό που μπορεί να προσφέρει ανακούφιση και να επιτρέψει στους ασθενείς να ξανακερδίσουν την αίσθηση του ελέγχου είναι ουσιαστικά οι στρατηγικές που έχουν αναπτύξει και επικαλούνται σε παρόμοιες καταστάσεις. 

Ο πόνος αποτελεί ένα από τα συχνότερα και δυσάρεστα συμπτώματα. Ένα από τα πιο κοινά αίτια χρόνιου πόνου είναι η ινομυαλγία. Η ινομυαλγία είναι μια χρόνια διαταραχή, η οποία χαρακτηρίζεται από διάχυτο μυοσκελετικό άλγος και γενικευμένη παρουσία ευαίσθητων στην πίεση σημείων. Η διερεύνηση του συνδρόμου της ινομυαλγίας αφορά ποικίλες ιατρικές ειδικότητες και  η διάγνωση του τίθεται εξ αποκλεισμού άλλων νευρολογικών, ψυχιατρικών και ρευματολογικών νοσημάτων, όμως συχνά αυτή ειναι δύσκολή καθώς οι παρακλινικές εξετάσεις μπορεί να είναι φυσιολογικές και πολλοί κλινικοί αγνοούν ή αμφισβητούν την ύπαρξή του. Ωστόσο ως σύνδρομο μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την καθημερινή λειτουργικότητα του ατόμου.