Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι συχνή αιτία θανάτου στο δυτικό κόσμο. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να μειώσουν τη θνητότητα της νόσου έως και 60%. Η κολονοσκόπηση θεωρείται ο καλύτερος τρόπος προληπτικού ελέγχου και σύμφωνα με μελέτες, το 40% των καρκίνων του παχέος εντέρου θα μπορούσε να προληφθεί, εάν τα άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών έκαναν τη συγκεκριμένη εξέταση.

Η κολονοσκόπηση επιτρέπει στον ιατρό να δει απευθείας τον αυλό, τα εσωτερικά τοιχώματα και τον βλεννογόνο του εντέρου και με αυτό τον τρόπο να ανιχνεύσει έγκαιρα τον καρκίνο, ο οποίος αποτελεί συχνή αιτία θανάτου στο δυτικό κόσμο και αναπτύσσεται συνήθως σε βάθος χρόνου.

Από σχετικά μικρή ηλικία ο άνθρωπος είναι ανεξάρτητος σ’ όλες τις καθημερινές του δραστηριότητες όπως είναι η σίτιση, η βάδιση, η ένδυση, η περιποίηση, η προσωπική υγιεινή (πλύσιμο σώματος, προσώπου και δοντιών, χτένισμα, ξύρισμα), η ούρηση, η αφόδευση κ.α. Η ικανότητα όμως αυτή του ανθρώπου να φροντίζει τον εαυτό του και να αυτοεξυπηρετείται όντας ανεξάρτητος, συχνά χάνεται όταν υπάρχει κάποια αναπηρία, επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής του. Η απώλεια αυτή μπορεί να είναι ολική ή μερική επιτρέποντάς του κάποιον βαθμό ανεξαρτησίας σε εύκολες δραστηριότητες όπως η σίτιση και περιορίζοντάς τον όμως σε πιο δύσκολες όπως οι μετακινήσεις ή το ανέβασμα σκάλας. Υπάρχουν ποικίλες κλίμακες αξιολόγησης του επιπέδου της

Σε αυτό το άρθρο, που αποτελεί το τρίτο κατά σειρά στην αναφορά μας για τον HPV θα μιλήσουμε για τις ψυχολογικές επιπτώσεις του ιού τόσο στη γυναίκα όσο και στα ζευγάρια γενικότερα!

Ξεκινώντας λοιπόν οφείλουμε να αναφέρουμε ότι κάθε σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα, ακόμα και στην εποχή της ελευθεριότητας του σεξ, αποτελεί στίγμα, ειδικά σε κοινωνίες με χαμηλή ανεκτικότητα, η οποία επιτείνεται από προκαταλήψεις και στερεοτυπικές αντιλήψεις. Επίσης οι γυναίκες είναι ψυχολογικά πιο ευάλωτες από τους άνδρες στην εμφάνιση των κονδυλωμάτων, καθώς εκτός από τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλούνται και επηρεάζουν τη σεξουαλική ζωή ή/και τη σχέση τους, υπάρχει έντονος ο φόβος για την υγεία τους.

Ο σακχαρώδης διαβήτης, η δυσλιπιδαιμία, η παχυσαρκία, η θυρεοειδοπάθεια, οι καρδιοπάθειες και άλλες πολλές παθήσεις έχουν αυξημένη τάση να εμφανίζονται μέσα σε μια οικογένεια.  Θεμελιώδη ρόλο στην διαχείριση αλλά κυρίως στην πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση των παθήσεων αυτών έχει ο οικογενειακός γιατρός. Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες, ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού δεν είναι ακόμα ευρέως διαδεδομένος. 

Είναι ο γιατρός ο οποίος φροντίζει τα άτομα σε συνάρτηση με την οικογένεια τους και την κοινότητα τους, σεβόμενος πάντοτε την αυτονομία των ασθενών του. Ακόμα είναι υπεύθυνος για την παροχή πρωτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας με μακροχρόνια συνέχεια, η οποία προσδιορίζεται από