Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει τον αποκλειστικό θηλασμό για τουλάχιστον το πρώτο εξάμηνο της ζωής του βρέφους. Ωστόσο, η Ελλάδα βρίσκεται σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα πολύ χαμηλά στα ποσοστά θηλασμού. Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας έχουν ξεκινήσει διάφορες εκστρατείες που προωθούν την αξία του μητρικού γάλακτος, ενημερώνουν για το δικαίωμα στον δημόσιο θηλασμό κτλ. Επίσης, μια νέα ειδικότητα, οι σύμβουλοι θηλασμού, βοηθούν τις γυναίκες να εξοικειωθούν με τον θηλασμό και να πετύχουν τα βέλτιστα αποτελέσματα το νωρίτερο δυνατό.

Ο θηλασμός είναι μια σπουδαία συναισθηματική, σωματική, πνευματική και ψυχική εμπειρία που προάγει την σωματοψυχική υγεία μητέρας-βρέφους ενώ διευκολύνει την εύθραυστη αλλά τόσο σημαντική πρώτη γνωριμία.

Ήρθε το καλοκαίρι και τα παιδιά επιτέλους απολαμβάνουν ξέγνοιαστα τον ελεύθερό τους χρόνο. Παιχνίδι και πάλι παιχνίδι! Μακριά από σχολικές υποχρεώσεις, πίεση και άγχος. Τι γίνεται όμως με τις δεξιότητες που έχουν αποκτηθεί κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς; Πράγματι, παρατηρείται ότι μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, τα παιδιά μπορεί να χάσουν σημαντικό έδαφος της κεκτημένης γνώσης αν σταματήσει η διαδικασία της μάθησης κατά την διάρκεια του καλοκαιριού.

Η περίοδος αυτή προσφέρεται έτσι ώστε τα παιδιά να συνδέσουν την μάθηση με την διασκέδαση και την δημιουργικότητα. Να έχουν μια διαφορετική εμπειρία απ΄αυτή του θρανίου. Μια εμπειρία βιωματική μέσα από τις βόλτες στη φύση, στην παραλία, στο βουνό, στην πόλη.

Με τη γέννηση ενός ατόμου προκύπτει ένα αποκλειστικό δεδομένο, αυτό του θανάτου του. Όσο και αν το ίδιο το γεγονός παραταθεί ή καλή ποιότητα ζωής και αν έχει κάποιος, ο θάνατος παραμένει αναπόδραστος. Πολλές μελέτες έχουν εντρυφήσει και πολλά άρθρα έχουν αναφερθεί στα στάδια του πένθους, τη διαδικασία δηλαδή με την οποία επεξεργάζεται κανείς και μεταβολίζει ψυχικά το γεγονός του θανάτου και την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Επίσης, πολλές αναφορές υπάρχουν στον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να ενημερώσουμε τα παιδιά και τους εφήβους ανάλογα με το ηλικιακό τους στάδιο για το θάνατο ενός οικείου. Καθοριστικής σημασίας στην ομαλή εξέλιξη του πένθους είναι η δυνατότητά μας να το αναγνωρίσουμε και να έρθουμε σε επαφή με αυτό. 

Ο ρόλος του παππού και της γιαγιάς μέσα στην οικογένεια είναι πολύ σημαντικός. Ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες, όπου η μητέρα τείνει να εργάζεται και να περνάει αρκετές ώρες εκτός σπιτιού, η παροχή βοήθειας ως προς την ανατροφή των παιδιών από τον παππού και την γιαγιά είναι επιβεβλημένη. Αν προσθέσουμε σε αυτή την εξίσωση και το θέμα της οικονομικής κρίσης,η οποία περιορίζει ακόμα περισσότερο τις εναλλακτικές επιλογές, τότε καταλαβαίνουμε ότι η παρουσία των παππούδων μέσα στην οικογένεια είναι αναγκαία και ουσιώδης. Για το λόγο αυτό, παρατηρούμε ότι τα παιδιά περνάνε αρκετές ώρες την ημέρα μαζί τους, αφού εκείνοι αναλαμβάνουν ένα μεγάλο κομμάτι της ευθύνης της ανατροφής τους.