Τα όρια κατέχουν ουσιώδη θέση μέσα στην οικογένεια και στην ανατροφή των παιδιών. Συμβάλλουν στην ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης του και διαμορφώνουν τους ρόλους ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας. Συνήθως τα όρια συγχέονται με την αυστηρή τιμωρία, την απαγόρευση και την επιβολή. Και εκεί έγκειται η δυσκολία των γονέων να τα θέσουν. Στην πραγματικότητα όμως τα όρια είναι διδασκαλία, είναι το μέσο για να “εκπαιδεύσουμε” τα παιδιά σε κοινωνικά επιθυμητούς τρόπους συμπεριφοράς, να τους διδάξουμε κανόνες, να τους μάθουμε τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται. Παρόλο που για όλα τα παιδιά τα όρια μοιάζουν δυσάρεστα, στην πραγματικότητα τα βοηθάνε να νιώσουν ασφάλεια.

Ο θηλασμός προσδίδει στη μητέρα τόσο σωματικά όσο και ψυχοκοινωνικά οφέλη. Όσον αφορά τα σωματικά οφέλη, ο θηλασμός βοηθά την μητέρα να έχει ταχεία επιστροφή στο σωματικό βάρος που είχε πριν από την εγκυμοσύνη. Ακόμα, οι γυναίκες που θηλάζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα φαίνεται να διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης τόσο καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών όσο και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Τέλος, πολλές γυναίκες βιώνουν το αίσθημα της επιλόχειου κατάθλιψης γεγονός που διαταράσσει τη σχέση μητέρας- βρέφους στα πολύ πρώιμα στάδια της γέννησης. Έρευνες έχουν δείξει ότι ο θηλασμός μπορεί να βοηθήσει αυτές τις μητέρες προσδίδοντας τους αυξημένη αυτοεκτίμηση.

Οι κοινωνικές δεξιότητες είναι βασικό στοιχείο για την ομαλή ανάπτυξη ενός παιδιού και την προσαρμογή του. Τυχόν δυσκολίες θα ήταν καλό να εντοπίζονται έγκαιρα από γονείς και παιδαγωγούς και να αντιμετωπίζονται με κάποια μορφή παρέμβασης που να καλύπτει τις ανάγκες του παιδιού αλλά και να του ταιριάζει.Η παρέμβαση όταν υπάρχουν δυσκολίες στις κοινωνικές δεξιότητες επιβάλλεται σε όλες τις ηλικίες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για παιδιά μικρότερα, όπου εύκολα μπορεί να θεωρήσουμε εσφαλμένα για κάποια δυσκολία που αντιμετωπίζουν ότι «θα το ξεπεράσουν μεγαλώνοντας».Επίσης, δεν υπάρχουν «συνταγές» ούτε «πανάκειες» στην παρέμβαση. Κάθε προσέγγιση θα πρέπει να σχεδιάζεται και να εφαρμόζεται έτσι ώστε να καλύπτει τις ανάγκες του παιδιού.

Σεξουαλική κακοποίηση θεωρείται η συμμετοχή ή έκθεση των παιδιών και των εφήβων σε πράξεις και δραστηριότητες με σεξουαλικό προσανατολισμό που στόχο έχουν την ικανοποίηση κάποιου ενήλικα. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν χάδια, διείσδυση, βιασμό, αιμομιξία, σοδομισμό, ασέλγεια ή την έκθεση του παιδιού σε πορνογραφικό υλικό και σε καταστάσεις που δεν συνάδουν με την ηλικία του και που στοχεύουν στη διέγερση κάποιου ενήλικα ακόμα και χωρίς άμεση επαφή μεταξύ θύτη και θύματος. Κατά κανόνα τα άτομα τα οποία κακοποιούν σεξουαλικά ένα ανήλικο τέκνο προέρχονται από το άμεσο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον του παιδιού και έχουν σχέση οικειότητας μαζί του. Πιο σπάνιες είναι οι περιπτώσεις όπου ο θύτης είναι ένα άτομο άγνωστο.