Η κατάθλιψη είναι μια ψυχική νόσος που επηρεάζει όλον τον οργανισμό. Περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη κατάσταση, έχει βρεθεί ότι η κατάθλιψη μαζί με τις διαταραχές στρες, επιβαρύνουν την συνολική υγεία του οργανισμού, προκαλώντας συν τοις άλλοις επιδείνωση των ήδη υπάρχοντων σωματικών νοσημάτων. Τι συμβαίνει όμως με τα σωματικά συμπτώματα της κατάθλιψης; Έρευνες έχουν αναδείξει τη σημασία των σωματικών συμπτωμάτων στην κατάθλιψη και τον τρόπο που αυτά πολύ συχνά αλληλεπιδρούν με τα ψυχικά συμπτώματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα σωματικά συνδυάζονται με τα ψυχικά κι αποτελούν εκφάνσεις τους με την έννοια ότι χειροτερεύουν ή βελτιώνονται αναλόγως με την πορεία των συμπτωμάτων της διάθεσης.

Η διαμόρφωση συμπεριφοράς ανάλογης με το φύλο είναι μια διαδικασία, η οποία ξεκινά από πολύ νωρίς, από τη βρεφική ακόμα ηλικία. Στην ηλικία των 2 ετών το παιδί αρχίζει να κάνει διαφοροποιήσεις ανάμεσα στο αρσενικό και το θηλυκό και στα 5 έχει ήδη διαμορφώσει κοινωνικά στερεότυπα ανάλογα με αυτά των ενηλίκων. Τα κορίτσια έχουν πολύ μεγαλύτερα περιθώρια ελευθερίας στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς τους γιατί στο ρόλο τους περιλαμβάνονται και εκδηλώσεις που είναι χαρακτηριστικές των αγοριών. Για παράδειγμα, τα κορίτσια μπορεί να φορούν παντελόνια, ενώ κανένας δε μπορεί να φανταστεί ένα αγόρι να φοράει φούστα, τουλάχιστον στις δυτικές κοινωνίες. Επίσης, οι γονείς συμφωνούν τα κορίτσια να ασχολούνται με “αγορίστικα” παιχνίδια.

Η κοινωνική φοβία ανήκει στην ομάδα των αγχωδών διαταραχών και μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο έντονος φόβος, σε κοινωνικές καταστάσεις, όπου το άτομο καλείται να ενεργήσει μπροστά σε κοινό. Η έκθεση σε τέτοιες περιστάσεις εκλύει έντονο άγχος, το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε Διαταραχή Πανικού. Για να υπάρξει διάγνωση της διαταραχής η φοβία θα πρέπει να παρεμποδίζει σημαντικά το άτομο στις καθημερινές του δραστηριότητες. Από τη διάγνωση αποκλείονται οι περιπτώσεις εκείνες, όπου εξαιτίας κάποιας ιατρικής ή νευρολογικής κατάστασης, το άτομο ανησυχεί για την εικόνα του στον κοινωνικό περίγυρο και τις επιπτώσεις της δυσκολίας του στην δουλειά ή την κοινωνική του ζωή.

Η Αγοραφοβία ανήκει στην κατηγορία των αγχωδών διαταραχών και χαρακτηρίζεται από έντονο άγχος για μέρη και καταστάσεις όπου η διαφυγή είναι δύσκολη ή όπου η παροχή βοήθειας από αξιόπιστη πηγή σε ενδεχόμενη κρίση πανικού δεν είναι δυνατή. Ως επί το πλείστον εμφανίζεται παράλληλα με τη Διαταραχή Πανικού, αλλά μπορεί να υπάρξει και μόνη της.

Το έντονο άγχος που συνοδεύει τη διαταραχή οδηγεί σε αποφυγή διαφόρων καταστάσεων, κυρίως την παρεύρεση σε δημόσιους χώρους με πολύ κόσμο, τα ταξίδια, ειδικά όσα περιλαμβάνουν πολύωρη παραμονή σε κάποιο μεταφορικό μέσο, τις γέφυρες, τους ανελκυστήρες, ακόμα και την παραμονή στο σπίτι χωρίς την παρουσία άλλων.