Τα τελευταία χρόνια τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατακλύζουν το κοινό με ανεξέλεγκτες πληροφορίες σχετικές με την υγιεινή διατροφή. Ωστόσο μια σημαντική ομάδα ανθρώπων φάνηκε πως δεν μπορεί να τις διαχειριστεί σωστά και έτσι τα τελευταία χρόνια ήρθε στο προσκήνιο μια νέα διατροφική διαταραχή που ονομάζεται «ορθορεξία». Ετυμολογείται από την ελληνική λέξη «ορθός» και «όρεξη». Προτάθηκε πρώτη φορά το 1977 από τον Αμερικάνο ιατρό Steven Bratman και αφορά την παθολογική εμμονή των ατόμων με την ορθότητα των τροφών που καταναλώνουν με σκοπό να έχουν καλή κατάσταση υγείας. Είναι μια διαταραγμένη διατροφική συμπεριφορά που όμως δεν περιλαμβάνεται ακόμα στην επίσημη ταξινόμηση διαταραχών πρόσληψης τροφής του DSM-IV.

Η Κατάθλιψη είναι μια διαταραχή που συχνά συνυπάρχει με διαταραχές προσωπικότητας, με αποτέλεσμα η εικόνα να γίνεται θολή ως προς τη διάγνωση αρχικά και την αντιμετώπιση σε δεύτερο χρόνο. Σε κάθε διαταραχή προσωπικότητας, όταν εμφανίζεται καταθλιπτικό επεισόδιο, οι εκδηλώσεις μπορεί να διαφοροποιούνται, όμως ο κίνδυνος αυτοκαταστροφής είναι αυξημένος και συχνός και γι’ αυτό η διαχείριση αυτών των καταστάσεων απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Στη συνέχεια, θα δούμε περιληπτικά τα χαρακτηριστικά τριών διαταραχών προσωπικότητας, την Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας, την Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας και την Αντικοινωνική Διαταραχή Προσωπικότητας, σε συνδυασμό με την κατάθλιψη.

Η πιο σημαντική και ευρέως δοκιμασμένη ιδέα που αφορά την επίδραση των τροφών στη διάθεση είναι μια υπόθεση που έχει προταθεί από τον R. J. Wurtman και τους συνεργάτες του, βάσει της οποίας συνδέεται η λήψη υδατανθράκων με τη σεροτονεργική λειτουργία του εγκέφαλου και κατ’ επέκταση με τη διάθεση και τη συμπεριφορά. Η σεροτονίνη είναι μια βασική χημική ουσία του νευρικού συστήματος και κατατάσσεται στην κατηγορία των νευροδιαβιβαστών. Καθορίζει βασικές λειτουργίες του νευρικού συστήματος, όπως η συναισθηματική μας κατάσταση, η διάθεση και η διαδικασία του ύπνου. Βασική δομική ουσία της σεροτονίνης είναι το αμινοξύ τρυπτοφάνη. Την ουσία αυτή τη βρίσκουμε κυρίως σε υδατάνθρακες, οπότε η κατανάλωση αυτών βοηθάει σημαντικά στην

Πολύ συχνά, οι άνθρωποι που επωμίζονται τη φροντίδα ενός ατόμου με ψυχική ασθένεια δυσκολεύονται εξαιρετικά στην καθημερινότητά τους. Ο σκοπός αυτού του κειμένου είναι να προσφέρει μερικές απλές συμβουλές προς τους φροντιστές, οι οποίοι συχνά απορροφημένοι στο να προσφέρουν, ξεχνάνε ότι χρειάζονται και οι ίδιοι φροντίδα.

Ξεκινώντας, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ο φροντιστής πρέπει να μάθει να δέχεται τον πάσχοντα από ψυχική νόσο όπως είναι στην παρούσα φάση, καθώς και να μάθει να ξεχωρίζει την ασθένεια από την υγιή πλευρά του πάσχοντα. Επιπλέον, το να φροντίζεις έναν ασθενή, δε σημαίνει ότι πρέπει να τον κάνεις και το κέντρο του κόσμου, θυσιάζοντας όλη την ενέργεια, το χρόνο και το χρήμα σε αυτόν/αυτήν.